Има ли наде за Овчар Бању и клисуру?
Наша Влада објавила је званично саопштење да је препознала туризам као покретачку снагу економског развоја од значаја за регион. Овчарско-кабларска клисура по редоследу значаја сврстана је одмах иза тока Дунава, због атрактивности језера, пећина, термалних извора и споменичких ресурса. Клисура којом тече река Западна Морава између планина Овчар и Каблар,Уредбом Владе Републике Србије проглашена је 16. маја 2000. године за предео изузетних одлика. Природно добро прве категорије названо је ,,Овчарско-кабларска клисура”. А најважније одлике клисуре су: Манастири Српске Свете Горе (настали у средњем веку),зајезерени клисурски меандри, незаборавне лепоте. Сви сајмови туризма у земљи и иностранству украшени су сликом меандара Западне Мораве, реткост незаборавне лепоте. У средишту Овчарско-кабларске клисуре налази се насеље Овчар Бања, познато још из турских времена по лековитој топлој води која лечи реуматска обољења. Све то тако лепо изгледа како рече један хроничар слика и прилика Чачка, – ,,гледан са неба, наш град изгледа изузетно, урбан, пун зеленила, чини се прелепо живети у њему. Али морамо да сиђемо на земљу а тамо… Уместо да се развија Овчар Бања полако нестаје. Школа је одавно затворена, а број становника се смањује, тренуто их има око стотину. Туристички потенцијали, термална вода, језеро Међувршје, али и велики број манастира су и даље само то, потенцијали. Кроз Овчар Бању није прошао водовод ,,Рзав”, Бања нема уређену канализацију, нема смештајне капацитете. Како која власт дође, тако се помене велики потенцијал Овчар Бања и на томе остане. Из године отприлике препознате исте речи и флоскуле, ,,природно богатство”, “неисцрпан извор енергије”, ,,потенцијал”. И тако године пролазе а богами и мандати. Посетиоци ових крајева говоре: ,,Овде је људима Бог дао све што треба, али они то не знају да цене”…Манастири су и даље привлачни захваљујући труду монаха и и ангажовањем дародаваца. Али, истина је да смо сведоци невероватног уништавања лепоте језера! Много деценија уназад долазило је до нагомилавања камена након одрона терена, таложења шљунка и муља након катастрофалних поплава. Језеро је сведено на ток реке до чијих се обала мора доћи кроз муљ препун трске, спрудова и отпада од којег потиче непријатан смрад. Свакодневно смо у прилици да се уверимо како се ово јединствено подручје од споменика природе полако али сигурно, претвара у споменик људском немару и неодговорности. Односно, да се Западна Морава, некада чиста река, временом претворила у колектор отпадних вода, док се на њеним обалама из године у годину формирао велики број бесправно подигнутих викендица, које са собом доносе бетон а иза себе остављају смеће, отпадне воде и ругло. Па после свега се поставља питање. Да ли ће ускоро наслов надалеко чувене песме Ој, Мораво гласити, Јој, Мораво, а како се ситуација развија нисмо далеко до тога.
Последњи радови
Студентски радови24. маја 2019.Бициклом од Чачка до Савинца
Студентски радови24. маја 2019.,,Божја воља”
Студентски радови24. маја 2019.„Оно што је човек, то мора да буде и уметност“
Студентски радови19. маја 2019.Подиже шуму за добробит свих